Promocja książki Łukasza Płotkowskiego „Artysta i jego Świat”

 Zapewniamy bezpłatny dojazd; o godz. 15.00 zostanie podstawiony autobus przy MCK, ul. Marcinkowskiego 12, który zawiezie Państwa i przywiezie z Ostromecka.

Łukasz Płotkowski

zmarły przed rokiem, w ciągu kilku lat przeprowadził kilkadziesiąt rozmów z Artystami, które spisał. Jego rozmówcami byli, m.in: Aleksandra Simińska, Aleksander Dętkoś, Ignacy Bulla, Jerzy Riegel, Michał Kubiak, Piotr Gojowy,  Włodzimierz Szymański, Stanisław Lejkowski, Adam Jezierzański, Ryszard Wietecki, Urszula Guźlecka, Andrzej Maziec, Tadeusz Hassek, Jan Jordanowski, Wojciech Woźniak, Ryszard Czajkowski, Bogusław Kuraś, Janusz Michalski, Stanisław Stasiulewicz, Piotr Siemaszko, Leszek Goldyszewicz, Waldemar Kornacki, Justyna Jułga, Ewa Gordon, Zdzisław Pruss, Jerzy Zegarliński, Marek Rona, Bogdan Dąbrowski, Elżbieta Kantorek, Michał F Woźniak, Zbigniew Jastrowski, Jerzy Puciata.

Materiały zostały opracowane przez Michała Tabaczyńskiego i wydane przez Miejskie Centrum Kultury. Oto fragment przedmowy Łukasza Płotkowskiego: „Za nami zamknięty już cykl rozmów „Artysta i Jego świat”. Prowadzony był w latach 2006-2010 w kawiarni artystycznej „Węgliszek” w Bydgoszczy. Rozmowy pojawiły się jako wyraz niezgody na lansowaną przez co niektórych – teorii, iż w naszym mieście nie ma znaczących twórców. To nieprawda, otóż są. Mamy nie tylko dobrych, ale i wybitnych twórców. Tworzą, mają osiągnięcia, są nagradzani. A nawet hołubieni, tylko my ich nie chcemy zauważyć, bo są nasi, miejscowi. A wystarczyłoby przeczytać ich biogramy, by zmieniła się optyka środowiska i spojrzenie na miejscowych artystów. Niczym w starym porzekadle sprawdza się powiedzenie „cudze chwalicie swego nie znacie, sami nie wiecie co posiadacie”. I chyba stąd się bierze owo nieporozumienie. Za mało się o nich mówi, za mało się nimi chwalimy, a szkoda, bo warto. Niniejszy zapis to plon 33 rozmów z artystami i nie tylko. Każdemu autorowi poświęcone zostały cztery strony, dwie z nich zawierają najistotniejsze fragmenty wypowiedzi rozmówcy, a pozostałe dwie to zapis fotograficzny związany z życiem i jego dorobkiem, bo jak mówi amerykański fotoreporter Ward Green „jedno zdjęcie zastępuje tysiąc słów”. Czynię więc to, aby dokładniej przyjrzeć się i w pełni zrozumieć artystę oraz pryncypia jego dzieł.

To wybór subiektywny. Rozmowy były proponowane artystom o pewnym dorobku twórczym, którzy legitymują się własną oceną zachodzących zjawisk w plastyce i nie tylko. Rozmawiałem też z ludźmi spisującymi to, co się w sztukach pięknych dzieje. Ich spojrzenie jest inne. Oni widzą całościowo, w szerszym kontekście środowiska artystycznego, ujmują rzecz szerzej – całość życia intelektualnego naszego miasta. Rozmawiałem z artystami już wyzwolonymi – jakieś minimum 10-15 lat po ich debiucie. Forma rozmowy – wywiadu wydawała mi się najbardziej przystającą do zamierzenia, zanotowania sytuacji artysty w tak skomplikowanych i – powiedzmy otwarcie – trudnych czasach. Sztukę dotknął kryzys, zarówno w sferze programów ideowych, jak i postaw etycznych. Prowadzone rozmowy uświadomiły nam, jak dalece niezadowalające mamy rozpoznanie posiadanego potencjału twórczego i jak bardzo nie umiemy go wykorzystać. Znajomość dorobku bydgoskich plastyków jest więcej niż marna. Opracowania o pojedynczych artystach prawie nie istnieją. Nowych opracowań o charakterze monograficznym, poświęconych plastyce bydgoskiej, nie kontynuuje się. Ostatnie pochodzą z lat 80 i 90-tych minionego wieku, przygotowane i wydane przez nieodżałowane Kujawsko Pomorskie Towarzystwo Kulturalne z siedzibą w Bydgoszczy. Jestem przekonany, iż podnoszone przez rozmówców zagadnienia nie straciły nic ze swojej ważności. Trzeba to zmieniać. Trzeba z karczówką iść na te nasze ugory i zmieniać.

Zapewne dziś umiałbym pytać inaczej, głębiej o sens sztuki, o proces twórczy, o warsztat, o ocenę tego co w sztuce bydgoskiej jest ważne…”.

Duetu Vioval tworzą: Valery Ivanow – skrzypce, Larisa Strelita-Strele – wiolonczela

absolwenci Łotewskiej Akademii Muzycznej w Rydze (Łotwa). Po jej ukończeniu do 2010 roku pracowali jako koncertmistrzowie w Orkiestrze Symfonicznej w Liepaja (Łotwa), z którą koncertowali w Hiszpanii, Szwecji, w Niemczech, Anglii, Irlandii, Austrii, w Malezji. Występowali również w trio, kwartetach, kwintetach i innych składach. Koncertowali z kwartetem w Szwecji i w  Malezji. Regularnie biorą udział w  projektach „Nordic Symphony Orchestra” w Tallinie (Estonia), z którą koncertowali w Estonii, Niemczech, Austrii, Słowenii, Słowacji i na Węgrzech. W 2010 roku stworzyli duet, wykonujący utwory na skrzypce i wiolonczelę. 

Wybrane projekty:

1994-2010 — Międzynarodowy Festiwal „Gwiazdy pianistyki” w Lipawie (Łotwa),

1999-2003- Projekty Robert Wells „Rapsody in Rock” w Szwecji, koncerty w Szwecji, Finlandii, Danii, w londyńskim „Royal Albert Hall”

2010 –  „Nordic Symphony Orchestra” — koncerty w Budapeszcie, w „Bartok Bela National Hall”, Maribor — „Unio Hall”, Bratysława — „Historyczny Teatr Narodowy”

2011 — 17 grudnia — koncert duetu w Muzeum Warmii i Mazur Olsztyn

2011- 22 grudnia — koncert  z chórem Collegium Juvenum w Zespole Szkół Ogólnokształcących nr 1 oraz udział w nagraniu koncertu zatytułowanego „Collegium Juvenum na Święta” w Radiu Olsztyn.